Onduidelijkheid over de hadith van 70.000 mensen
Ibn ‘Abbas (moge ALLAH tevreden met hem zijn) overleverde dat de
Profeet (vrede zij met hem) zei:
“Aan mij werden alle naties getoond, en sommige Profeten(vrede zij met
hen ) passeerden met een aantal volgelingen en sommige passeerden
zonder volgelingen. Daarna werd mij een grote menigte getoond, en ik zei,
‘Wat is dit? Is dit mijn gemeenschap(oemmah)?” Er werd gezegd, Nee, dit
is Moussa (vrede zij met hem) en zijn mensen (gemeenschap).
Er werd gezegd, “kijk naar de
horizon”.
Daar zag ik een grote menigte die de horizon vulde. En er werd gezegd,
kijk daar en daar, op de horizon van de hemel, daar was een menigte die
de horizon vulde.
Het werd gezegd, dit is jouw gemeenschap (oemmah), en van
“hen”(mensen), gaan er 70.000 het Paradijs binnen zonder berecht te
worden (door ALLAH).
Daarna ging hi j(de Profeet vrede zij met hem) naar binnen zonder het
verder uit te leggen.
De mensen begonnen te praten over wat hij (de Profeet) had gezegd,
zeggende.”Wij zijn degenen die geloven in ALLAH en hebben zijn
Boodschappers gevolgd, wij zijn “hen” of “Het zijn onze kinderen die
geboren zijn in Islam terwijl wij geboren waren in Jaahiliya (pre-islamitisch
tijdperk).”
De Profeet (vrede zij met hem) hoorde wat er werd gezegd, en dus kwam
hij en zei:
“Zij (de 70.000) zijn zij die geen Roqyah vragen en niet geloven in slechte
tekens (tiyarah) en geen Al-Kay gebruiken en hun vertrouwen in ALLAH
stellen. (Sahieh Bukhari nr 5270)
Bovenstaand hadieth is voor vele broeders en zusters een reden geweest om
geen Roqyah aan iemand te vragen, en daar is in eerste instantie niks mis
mee, alleen behoren er ook mensen tot deze groep die zelf niet in staat
zijn
om Roqyah bij zichzelf te doen, denk aan mensen die een Bezetenheid
hebben die waanzin en flauwvallen veroorzaakt, of extreme aanvallen.
Deze mensen zijn verplicht om Roqyah te laten doen door een betrouwbare
raaqi, omdat men verplicht is om zichzelf te verdedigen als de Shaytaan
hem aanvalt.
Helaas zie ik dus dat vele mensen niet in staat zijn om Roqyah te doen, en
het ook niet willen vragen, zij begrijpen bovenstaand hadieth niet en
denken dat het een zonde is om Roqyah te vragen, dit terwijl dat absoluut
niet het geval is, ik zal Insha ALLAH hieronder het bewijs geven dat het
verplicht is om de strijd aan te gaan tegen de Shaytaan, en dat wie dat
niet
doet zichzelf onrecht aandoet, en kans loopt dat de Shaytaan zijn imaan ten
gronde richt. Ook zal ik de uitleg van de geleerden geven over
bovenstaande hadieth, en vertellen waarom men beter geen Roqyah kan
vragen, maar dat het wel toegestaan is als men het doet.
Imam Muslim heeft de volgende hadieth opgenomen in zijn sahieh die
overgeleverd wordt door Abu Hureira die zei: "De Boodschapper van
ALLAH (vrede zij met hem) zei:
" De sterke gelovige is beter en meer geliefd bij ALLAH dan de zwakke
gelovige, hoewel beide goed zijn. Doe dus je best om datgene te doen wat
je tot nut zal zijn en zoek de hulp van ALLAH, en voel je niet hulpeloos.
Als iets je raakt (beproeving) zeg dan niet 'had ik dit of dat gedaan, dan zou
dit of dat gebeurd zijn', maar zeg Allah heeft het voorbestemd en wat HIJ
wil gebeurt (QadaraALLAH wa Mashaa a Fa'aal), want “had ik dit of dat
gedaan” opent de deur naar de praktijken van de Shaytaan.(Sahieh Muslim
nr 2664)
De sterke en zwakke gelovige waar de Profeet (vrede zij met hem) het hier
over heeft is niet een kwestie van imaan, omdat anders de Profeet (vrede
zij
met hem) erna niet zou zeggen "Hoewel beide goed zijn"(Wa Fi Koellie
Gajroen), omdat het een feit is dat hoe meer imaan je hebt hoe beter je
bent
bij ALLAH.
Het gaat hier om kracht met betrekking tot het doorkomen van
beproevingen en alles eraan te doen wat toegestaan is om de hulp van
ALLAH te krijgen, want daarna zegt de Profeet (vrede zij met hem) doe
datgene wat je tot nut zal zijn en zoek de hulp van ALLAH (Ahriss 'ala ma
Janfa'oeka wasta'ien billah).
Shaych Al-Islam Ibn Taymiyyah (moge ALLAH genadig met hem zijn) zei
over bovenstaande hadieth: ' Wees niet laks in het doen wat is aanbevolen
en raak niet in paniek over datgene was is voorbestemd"(Al-Irshad illa
Sahieh Al-I'tiqad wal Radd 'ala Ahloe Shirk wal Ilhaad blz 130-133)
Deze uitleg gaat over bovenstaande hadieth en zijn uitspraak gaat dus over
het niks doen van iemand die een beproeving krijgt en alleen spijt heeft
van het gevolg van wat er is gebeurd.
Een ander bewijs voor het bestrijden van de Shaytaan is het volgende:
Iemand die bezeten is, is belandt in een djihad, de Shaytaan heeft immers
bezit van zijn lichaam genomen en dus wordt deze djihad Fard
'Ayn (individuele verplichting).
Shaych Al-Islaam ibn Taymiyyah zegt over een persoon die Roqyah doet,
hij heeft het hier over een raaqi, maar wanneer een persoon zichzelf
behandelt is hij de raaqi.
'Wanneer een Djinn van het type Al-'Ifriet (sterke type shaytaan) is en de
behandelaar zwak (in imaan) is dan kan de Djinn hem overmeesteren, en
dus is het nodig voor dit dat hij zichzelf beschermt door het reciteren van
Al-Moe'awidatayn (Soerah Falaq en Nas) en smeekbedes en doe’a en datgene
wat nodig is om de imaan te versterken, en hij dient de zondes te vermijden
die de Shayateen kunnen gebruiken om hem te overmeesteren, want HIJ IS
EEN MOEDJAHIED OMWILLE VAN ALLAH, EN DIT BEHOORT TOT
DE GROOTSTE DJIHAD, en dus moet hij het niet laten gebeuren dat zijn
vijand hem kan overmeesteren door zijn zondes.(Majmoe' Fatawa Ibn
Taymiyyah Juz 19).
Dit was een fatwa die Ibn Taymiyyah gaf op de vraag van een raaqi aan
hem. De vraag luidde samengevat als volgt; “Is het toegestaan voor een
raaqi om door te gaan met Roqyah te doen terwijl hij weet dat de Djinn in
het lichaam van de Bezetene aan het lijden zijn en zelfs kunnen sterven, en
deze Djinn kunnen ook moslim zijn”.
Het antwoord van Ibn Taymiyyah was dat dit zelfs verplicht was, omdat de
Djinn degene zijn die de onrechtplegers zijn en iemand die zijn broeder op
de toegestane manier kan helpen dient dit te doen, zelfs al zijn de Djinn
Moslim.
Een ander belangrijk punt wat Ibn Taymiyyah (moge ALLAH hem genadig
zijn) noemde in deze fatwa is dat de Djinn zelfs ongeacht of hij moslim of
kafir is, weet dat de raaqi hem geen onrecht aandoet zolang hij de
toegestane Roqyah hanteert.
SobhaanALLAH, want de Djinn ziet dat deze persoon met de woorden van
ALLAH werkt en geen Sihr of haram zaken gebruikt en oftewel hij
realiseert zich dat deze raaqi volgens de rechtmatige manier werkt of de
Djinn is niet in staat met de wil van ALLAH om iets tegen de raaqi en zijn
patiënt te doen.
Dit is tegengesteld aan zij die genezing zoeken door naar een Sahir te
gaan,
ikzelf heb een patiënt behandeld en die na een aantal behandelingen
wanhopig werd en ontevreden met het resultaat, als gevolg daarvan zijn ze
naar een Sahir gegaan en bij terugkomt was de situatie erger, ze belden
weer voor een behandeling en toen ik kwam was de situatie volkomen
anders.
De patiënt werd gemarteld en kreeg 24-uur op 24-uur een marteling. Toen
ik begon te lezen nam de Djinn het woord en SobhaanALLAH de Djinn
verklaarde dat hem onrecht is aangedaan, toen ik doorvroeg bleek dus dat
samen in het lichaam met hem een familielid was en deze was overleden
doordat ze naar de Sahir zijn geweest, hij wilde nu wraak op de patiënt en
zijn familie voor de dood van zijn familielid en verklaarde dat ze zijn
familielid hebben verbrand door een Gadim-Sihr.
Na een kort gesprek dat hij ALLAH dient te vrezen en dat ALLAH hem
niet in staat zal stellen om zijn plan door te zetten en wat dreigingen van
mijn kant, zei hij dat hij zou ophouden met de martelingen maar hij weigerde
het lichaam te verlaten. Ik vond dat goed en zei dat ALLAH bepaalt wat er
met hem zou gebeuren en wij wachten op de genezing van ALLAH.
Na dit zag de familie Alhamdoellilah eindelijk in hoe gevaarlijk en hoe
groot de zonde is van het gaan naar een Sahir en beloofde het nooit meer te
doen en beloofden er berouw voor te tonen, moge ALLAH het accepteren
en laat dit voor iedereen een waarschuwing zijn.
We zullen insha ALLAH teruggaan naar het onderwerp, Imam Ibn Qayyim
Al-Jawzi zegt in zijn boek van sierah Zaad Al-Ma'aad deel 3 blz 9 t/m 11:
Eerst geeft de imam aan dat er verschillende soorten djihad zijn, waaronder
Djihad Al-Nafs en Djihad Al-Shaytaani, en deze 2 noemt hij bij de
verplichte
djihad voor iedereen.
Hij zegt:
Djihad tegen de Shaytaan is van 2 soorten:
1: Het tegengaan van twijfels die de shaytaan brengt om de imaan te
beschadigen.
2: Het strijden tegen hem (Shaytaan) om de verdorven verlangens tegen te
gaan die hij (Shaytaan) veroorzaakt.
Nu, hoe kan iemand deze 2 zaken doen als hij bezeten is en geen Roqyah
doet? Dat is onmogelijk, zelfs met Roqyah zal men af en toe gekke dingen
doen, maar zonder is men wachten tot de tijdbom afgaat.
De hadith over de 70.000 die zonder berechting het Paradijs zullen
betreden wordt door sommigen gezien als bewijs dat men niet mag vragen
om Roqyah en dit is niet juist.
Het wordt afgeraden en geldt meer als een waarschuwing en dit heeft te
maken met het volgende.
Als een persoon ziek is en naar de dokter gaat, dan geeft de dokter deze
persoon medicijnen en waarna ALLAH door deze sabab de persoon
geneest. Omdat hier de sabab tastbaar is, namelijk men neemt het medicijn
in, is de kans op fitnah en Shirk zeer klein, immers niemand zal denken O
die dokter is waarlijk een heilige en ALLAH heeft hem gezegend want
door deze persoon ben ik genezen.
Maar bij Roqyah is dit een heel ander verhaal, hier wordt gewerkt met
Qoran en smeekbedes en af en toe wat kruiden, de behandeling gebeurt
meer op een spirituele manier, een manier die niet tastbaar is.
Op het moment dat een persoon geneest is de kans zeer groot dat deze
persoon de raaqi als een heilige gaat zien, een uitverkorene een
waly (vriend van ALLAH) wiens smeekbeden verhoord worden en wiens
aanrakingen en recitaties genezing bevatten, de kans op Shirk is hier
aanzienlijk groter en dit is ook de reden dat er in de hadith vlak na dat
de
Profeet (vrede zij met hem) het over Roqyah had, meteen daarna zei:
“…en hun vertrouwen in ALLAH stellen”.
Het punt in dit hadith is dus niet om het vragen van Roqyah te verbieden,
nee, het punt is hier om de mensen die in staat zijn zelf Roqyah te doen,
die
dienen dit zelf te doen zodat zij niet vallen in de fitnah die we hier
boven
hebben uitgelegd, en de personen die niet zelf in staat zijn om Roqyah te
doen, zij dienen een betrouwbare en godsvrezende raaqi te zoeken om
Roqyah voor hen te doen, weliswaar zullen ze niet behoren tot de 70.000,
maar dit is nog altijd beter dan het risico te nemen dat de Shaytaan in hun
lichaam ze drijft naar zonde en Shirk.
Tot slot een kleine reactie over de hadith die ook door imam Muslim is
overgeleverd en waarin hij de zin heeft gezet….zij die geen Roqyah
reciteren…
Deze toevoeging aan de hadith is onjuist en kan niet aan de Profeet (vrede
zij met hem) toegeschreven worden, dit is ook de reden dat Imam Bukhari
deze zin niet in zijn versie heeft opgenomen, omdat het de andere ahadieth
van de Profeet (vrede zij met hem) tegenspreekt, dit is ook wat Shaychul
Islam ibn Taymiyyah zegt in zijn Majmoo’ Fatawa 1/182.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten